beat The Masters - Spoorwegmuseum
King Loek is Rhenense schakers te snel af
31 Mei was het zover. Als afgevaardigden van de Rhenense Schaakclub gingen Wim en Paul op pad naar het Spoorwegmuseum in Utrecht om de 150ste verjaardag van de KNSB te vieren. De hele dag was reclame voor het schaken. Overal waar je keek was wel een schaakbord, -stuk, -boek, -raadsel, -strip, -lied…. Veel meer schaken wordt het gewoonweg niet! En dan ook nog zelf schaken tegen GM Loek van Wely.
Ook tijdens de officiële Jubileumbijeenkomst gebeurde er veel. Zoals bijvoorbeeld het Jubileumboek Schaakland vol verhalen dat werd gepresenteerd! En de speciale postzegel! En de unieke Tom Poes strip! En de winnaars van de Schaakprobleem. En ook Erik Scherder sprak over de werking van het brein in relatie tot schaken en beweging. Helaas konden Wim en Paul deze bijeenkomst niet bijwonen omdat zij in het kader van Beat the Masters de strijd aan gingen met of Lucas van Foreest, Zhaoqin Peng of Loek van Wely. Wie van de drie zou het worden?
Aangekomen in het Spoorwegmuseum werden we hartelijk ontvangen en verwezen naar de zeer fraaie Restauratiezaal waar de simultaan zou plaatsvinden. De eerste simultaanronde stond net op het punt van beginnen. Zowel Lucas van Foreest als Zhaoqin Peng namen het op tegen ongeveer 15 spelers. Wij dachten slim te zijn door alvast aandachtig de partijen te volgen van Peng en zo al wat voorbereidingen te treffen. Het werd echter al snel duidelijk dat zij verschillende openingen speelde: 1. e4, 1. d4, 1. c4. Daarnaast speelde ze alle zetten binnen enkele seconden! Alle tegenstanders hadden zo minder dan een minuut om na te denken over hun zet. Kortom: het had geen zin, dus tijd om nog even door het museum te lopen en ons moed in te drinken met een speciaalbiertje. Onze simultaan zou immers pas om half vijf starten.
Terug in de Restauratiezaal bleek het mogelijk om tegen achtvoudig Nederlands kampioen Loek van Wely te spelen. Deze kans lieten we ons niet ontnemen. Loek speelde minstens net zo snel als Zhaoqin en ook hij speelde meerdere openingen. Spieken bij de buurman zat er dus niet in. Paul kreeg een afgelopen jaar uitermate populaire Catalaan voor zijn neus geschoteld. Gelukkig niet geheel onbekend bij onze clubgenoot. Uiteindelijk kon Paul de vrijpion in het midden niet behouden. Toen er vervolgens nog een pion verloren ging, moest een eindspel met twee pionnen minder en daarnaast Toren tegen Paard en Loper gekeept worden. Dit eindspel was echter niet te houden. Na een dappere strijd moest Paul tenslotte als één van de laatsten de strijd staken.
Hoe anders verging het Wim. De Oostenrijkse aanval in de Pirc (met de Loper op d3) die op het bord verscheen werd te passief behandeld. De ontwikkeling van de Damevleugel kwam niet goed uit de verf. Het Paard kwam op c6 terecht daar waar a6 volgens de theorie meer kansen zou hebben opgeleverd. De druk op de zwarte stelling werd opgevoerd en door het verlies van zijn Koningsloper verloor Wim de controle over de zwarte velden. Daarmee was de strijd in hogere zin al beslist. Even dacht Wim de partij nog te kunnen redden, maar de “gedachte verdediging’ bleek slechts uitstel van executie. Mat kon niet meer worden voorkomen. Als eerste tegenstander moest hij King Loek feliciteren.
Na afloop regelde Wim nog even een fotomomentje met Loek. Al met al een leuke middag in het Spoorwegmuseum en een mooie ervaring om tegen een echte grootmeester te spelen.